|
الف: در اوایل سوره نوح فایده های استغفار چه چیز هایی بیان شده است؟ ب: در دعای روز ?? ماه مبارک رمضان از خداوند چه درخواستی داریم؟
نویسنده: قرآن و عترت |
چهارشنبه 85 آبان 17 ساعت 4:3 عصر
|
|
|
الف: در اواخر سوره نازعات بهشت جیگاه چه کسانی معرفی شده است؟ ب: در دعای روز ?? ماه مبارک رمضان از خدا چه می خواهیم؟
نویسنده: قرآن و عترت |
چهارشنبه 85 آبان 17 ساعت 4:3 عصر
|
|
|
"الهی ! غریبم و ذکر تو" غریب و من با ذکر تو " الف گرفته ام . زیرا غریب با غریب الف می گیرد "... بر فراز کوه ایستاده ام . باران پیوسته و آهسته می بارد و با توده های غلیظ مه در انبوه سبز درختانِ دور در هم می آمیزد . آنجا که سبز و خاکستری در هم پیچیده اند . ابرها آرام آرام پائین می آیند ، پائین تر از کوه و چون چتری بر سر درّه می نشینند . هوس راه رفتن روی ابرها در سرم قوّت می گیرد . این لحظه ، همان لحظه ی نابی است که مرا با جاودانگی پیوند می دهد . " مه و باران " این تابلوی با شکوه خالق زیبای طبیعت ، چتر طاووس خیالم را می گشاید . حالا من قاصدکی شده ام در سرزمینی غریب که با حرکات پیوسته ی باران به این سو و آن سو به دنبال سرپناهی پا در جاده ی وهم انگیز تابلو می گذارم . جاده ای که انتهایش معلوم نیست . می خواهم بدانم آخر راه کجاست ؟ به پیش می روم . چقدر راه باریکه های فرعی زیادند ! اولی را رها می کنم ، امّا نه . حسّ کنجکاوی امانم نمی دهد . تا پایم را در آن می گذارم ، قطرات سیاه باران به شکل کلماتی بر سرم می بارند ، خودخواهی یا چیزی شبیه این . نه نمی خواهم ، این راه نه . پریشان می دوم و خود را به میان جاده ی اصلی می کشانم . می ترسم و هر چه پیش می روم متوحش تر می شوم . انگار نفس هایم با مه یکی شده اند . آخر چقدر جاده ، چقدر راه ؟ این همه برای چیست ؟ اکنون دیگر باران نمی بارد بلکه این کلماتند که پژواک صدائی مهیب ، مرا به هر یک از این راه باریکه ها می خوانند : بیا ، بیا اینجا جاده ی نفرت ، جاده ی کینه ، جاده ی دوروئی – نمی دانم چرا این راه ، در نظرم از بقیه پهن تر می آید ؟ اصلا جای پاها در این جاده چقدر زیاد است ! و باز هم راه ، راه حرص ، راه غرور ، راه دروغ ، این طرف و آن طرف راه های فرعی ، نه تمام شدنی نیستند . سرم گیج می رود . پاهایم کرخت شده . سردم است . پس کی این جاده تمام می شود ؟ نمی دانم چقدر در " راه " دویده ام امّا همه اش آنی را می ماند . پس آخر دنیا کجاست ، چرا کسی جوابم را نمی دهد ؟ ! مثل اینکه چیزی به چشمم می آید شبیه آدمهائی سفید پوش که به سرعت باد ، وارد دهلیزی از نور" می شوند . اینها به کجا می روند ؟ یعنی آخر دنیا اینجاست ؟ چرا خوب نمی بینم !. مه و باران نمی گذارد . می خواهم بروم امّا گوئی پاهایم به زمین چسبیده اند . خدای " من ! اینجا چقدر جاذبه زیاد است ؟ ! پس آنها چه کرده اند که چنین سبکبال می روند ؟ لحظه ای کسی"... را می بینم ، نورانی تر از هر چه ؛ هست . برایم دستی تکان می دهد و مرا به سوی خویش می خواند . حالا اشکهایم با باران یکی شده . زبانم بند آمده ، می خواهم چیزی بگویم که قطره های سفید باران هر یک کلمه ای می شوند و بر سرم فرو می ریزند : یا الله " ، یا رحمن ، یا رحیم ، یا هو " ، یا ودود " ، یا کریم ، یا حبیب ، یا قهاّر ، یا عزیز ، یا ... و من زیر باران کلمات ، خیسِ خیس می شوم ... . . . سر امید فرو آرم و روی عجز به درگاه نیاز تا مگری ناز نگاه آن یگانه " ، شرمسارم کند ... التماس دعا یا علی "
نویسنده: قرآن و عترت |
چهارشنبه 85 آبان 17 ساعت 4:3 عصر
|
|
|
نظرات دیگران نظر
|
|
بسم الله الرحمن الرحیم طاعات و عباداتتون قبول باشه منظورم ماه رمضان نیست عبادات همین ماه رو میگم و همیشه... نمی دونم چرا رسمه فقط ماه رمضان این رو میگن مثل اینکه ماههای دیگه عبادتی نیست همون طور که بعضیا فقط ماه رمضان نماز و روزه دارن! ماه رمضان هم گذشت مثل همه ی فرصتها که میگذره نمیشه انتظار داشت که همیشه ماه رمضان باشه اما میشه انتظار داشت که همیشه رمضانی باشیم راستی مگر خدای رجب با شعبان با رمضان با خدای ماههای دیگه فرق داره؟ خدا که همون خداست پس چرا خدارو در این سه ماه مخصوصا ماه رمضان یه جور متفاوت از ماههای دیگه معرفی میکنن مثلا در مورد رحمت خدا در این ماه خدا که همیشه در رحمتش به سوی گناهکارترینها هم بازه ... یا من سبقت رحمته غضبه درسته بعضی شرایط مثل محیط و ... در معنویات تاثیر داره اما خیلی وقتها کسی تو اپارتمانهای نیویورک رو به پنجره میشینه و از خدا می نویسه و دیگر هیچ و کسی هم در حرم امام رضا پناه بر خدا گناه میکنه پس به این چیزها هم نیست آیت الله امجد :
نویسنده: قرآن و عترت |
چهارشنبه 85 آبان 17 ساعت 4:3 عصر
|
|
|
نظرات دیگران نظر
|
|
مهربان پروردگار! به پاسداشت مهرورزی تو، روزه گرفتیم و اکنون به نماز فطرت، پاک میرویم و در آبی رحمتت روح و جان می شوییم و تن پوش آمرزش بر تن می نماییم. در این لحظه های سبز استجابت، شاخه های نخل آرزو را در دست می گیریم و ظهور موعود آخرین را از تو میخواهیم.
ماه خدا به آخر رسیده و عید سعید فطر از راه مى رسد. عید فطر، تجلى اوج یک ماه بندگى و عبودیت پروردگار متعال و یک ماه سازندگى و وارستگى و معراج انسانى است. طلوع اشعه پرفروغ خورشید این عید سعید، براى کسانى که از فیوض و برکات این ماه استفاده کرده اند، ظهور بارقه ملکات و فضائل انسانى را نوید مى دهد و از این رو نه تنها کوشش و مجاهدات و پرواز در اوج ملکوت و مقامات بندگى حق را پایان یافته نمى بینند، بلکه این روز مبارک را سرآغازى نوین براى استمرار حرکت سازنده خویش مى یابند و با توانى که از برکات این ماه مبارک به دست آورده اند، در جهت سازندگى و تهذیب نفس و مبارزه با شیطان درون و شرکت فعال در ابعاد اجتماعى جامعه انقلاب اسلامى و مقابله با شیاطین و جباران برونى و ابرقدرتان خونخوار جهانى تا نیل به هدف و آرمان والاى الهى خویش به سیر تکاملى خود ادامه مى دهند.
نویسنده: قرآن و عترت |
چهارشنبه 85 آبان 17 ساعت 4:3 عصر
|
|
|
نظرات دیگران نظر
|
|
درباره کانون 
قرآن و عترت :: خبرنامه وبلاگ ::
اهل البیت (ع)
|
|
POWERED BY
|
